-
1 Kick
v. trans. and absol.P. and V. λακτίζειν.Kick against: V. λακτίζειν πρός (acc.), Ar. ἀντιλακτίζειν (dat.). met., P. ζυγομαχεῖν, περί (gen.).Kick against the pricks: V. πρὸς κέντρα λακτίζειν (Æsch., Ag. 1624), πρὸς κέντρα κῶλον ἐκτείνειν (Æsch., P.V. 323).Woodhouse English-Greek dictionary. A vocabulary of the Attic language > Kick
-
2 κέντρον
κέντρον, τό (κεντέω), 1) ales Stechende, bes. – a) der Stachel, mit welchem die Pferde u. andere Zug- oder Lastthiere angetrieben wurden; ἄνευ κέντροιο ϑέοντες ἵπποι Il. 23, 387, vgl. 430; ἡνιοχικά Plat. Phaedr. 254 e; κέντροις καὶ μάστιξιν Legg. VI, 777 a; οὐδὲν φειδόμενος τῶν ἵππων, ἀλλ' ἐξαιματῶν τῷ κέντρῳ, mit dem Sporn, Xen. Cyr. 7, 1, 15; κέντρα διωξικέλευϑα Philodem. 27 (VI, 246);für Rinder, = βουπλήξ, Plut. Mar. 27; πρὸς κέντρα λακτίζειν, gegen den Stachel löken, Pind. P. 2, 94; Eur. Bacch. 294; vgl. οὔκουν πρὸς κέντρα κῶλον ἐκτενεῖς Aesch. Prom. 323. – b) eine Stachelknute, als Züchtigungs- oder Marterwerkzeug, Her. 3, 130; vgl. Schol. Ar. Nubb. 449. – c) der Sporn der Hähne, Geop. – d) der Stachel des Stachelschweins, Ael. N. A. 12, 26; der Skorpionen, der Wespen, Bienen u. dergl., Arist. part. anim. 4, 5; übertr., τὰ κέντρα ἐγκατέλιπε τοῖς ἀκροωμένοις Eupol. bei Schol. Ar. Ach. 529; ὥςπερ μέλιττα τὸ κέντρον ἐγκαταλιπών Plat. Phaed. 91 c. – e) die Spitze an der Lanze, Pol. 6, 22, 4. – f) oft übertr., Stachel, Sporn zu Etwas, Reiz, Antrieb, auch Stachel, Spitze der Rede; δείματ' ἀμφήκει κέντρῳ ψύχειν ψυχὰν ἐμάν Aesch. Prom. 694, vgl. Eum. 152. 405; εἰ μή τι κέντρον ϑεῖον ἦγ' ὑμᾶς ἐμοῦ, Verlangen nach mir, Soph. Phil. 1028; vom Schmerz, Tr. 836; ἐκπεπληγμένη κέντρονς ἔρωτος Eur. Hipp. 39, vgl. 1303; κέντρων καὶ ὠδίνων ἔληξεν Plat. Phaedr. 251 e; τὰ μέλη κέντρον ἔχειν ἐγερτικὸν ϑυμοῦ Plut. Lyc. 21. – 2) der Mittelpunkt, in den man mit dem einen Zirkelfuß hineinsticht, wenn man einen Kreis beschreiben will, das Centrum; Plat. Rep. IV, 436 d; Mathem.; κύκλον κέντρῳ περιγράφειν Plut. Rom. 11. – Daher auch im Holz oder Stein eine harte Stelle, ein harter Kern, Theophr.
-
3 κέντρον
κέντρον, ου, τό (κεντέω ‘prick, spur on’; Hom. et al.; BGU 544, 12; LXX; PsSol 16:4; JosAs 16:13; Philo; Jos., Bell. 2, 385, Ant. 7, 169; Ath. 13:1) gener. ‘sharp point’.① the sting of an animal (Aristot. et al.; Aelian, NA 16, 27 σκορπίου) Rv 9:10 (s. Ctesias: 688 Fgm. 45 p. 490, 1 Jac. [Indica 7], a strange beast of India τὸ πρόσωπον ἐοικὸς ἀνθρώπῳ … ὥσπερ λέων … horrible teeth … σκορπίος … τὸ κέντρον in its tail, whose sting is deadly). In imagery (Aesop, Fab. 276 P. [also H-H. 273 app.]=Babr. no. 185 Cr. κ. τῆς λύπης) of death 1 Cor 15:55f after Hos 13:14 (s. ESellin, RSeeberg Festschr. I 1929, 307–14, cp. Straub 35; the imagery is transcultural: a friend of a teacher named Theodoros records in an epitaph that he felt a κέντρον ἄπαυστον, ‘unceasing sting’ because of his death [Kaibel 534, 8=Peek, GVI 1479, 8, s. New Docs 4, 157 no. 64]).② a pointed stick that serves the same purpose as a whip, a goad (Hom. et al.; Pr 26:3), in a proverbial expr. (Pind., P. 2, 94 [173] [s. Ael. Aristid. 45 p. 70 D.]; Aeschyl., Ag. 1624, Prom. 323; Eur., Bacch. 795 [WNestle, Anklänge an Eur. in AG: Philol. 59, 1900, 46–57]; Fgm. Iamb. Adesp. 13 in AnthLG [D-B.] III 75: ἵππος ὄνῳ• ‘πρὸς κέντρα μὴ λακτιζέτω’ ‘a horse to an ass: “No kicking against the goads!”’ [The cj. λάκτιζέ πω proposed by Crusius—s. JEdmonds, ed., Greek Elegy and Iambus II, ’31, repr. ’79, p. 310 no. 64—is unnecessary]; ins fr. Asia Minor [JHS 8, 1887, 261]: λακτίζεις πρὸς κέντρα; AOtto, D. Sprichwörter d. Römer 1890, 331f) πρὸς κέντρα λακτίζειν kick against the goads of a balking animal, fig. of one who resists a divine call Ac 9:4 v.l.; 26:14 (on the pl. cp. Eur., loc. cit., the iambic fragment, the ins, and PGM 4, 2911 κέντροισι βιαίοις of the stings of passion; Herm. Wr. p. 482, 26 Sc.; Philo, Det. Pot. Ins. 46 πάθους κέντροις).—FSmend, Αγγελος I 1925, 34–45, esp. 41ff, but s. WKümmel, Rö 7 u. die Bekehrung des Paulus 1929, 155–57; HWindisch, ZNW 31, ’32, 10–14; further lit. in Haenchen ad loc.—B. 864. DELG s.v. κεντέω. M-M. TW. -
4 κεντρον
τό1) кентр, стрекало(κέντρῳ ἐπισπέρχειν Hom.; κέντρα ἡνιοχικὰ καὴ μάστιξ Plat.)
πρὸς κέντρα λακτίζειν погов. Pind., Soph. etc. — лягать стрекала, т.е. идти против рожна2) колющее орудие, игла, скорпион ( орудие пытки) Her.3) pl. уколы, мучения(κέντρα καὴ ὀδύναι Plat.)
4) жало (sc. μελίττης Plat.; ἐντόμων Arst.; sc. τοῦ σκορπίου NT.; τῷ κέντρῳ κεντεῖν Arph.)εἴς τινα κέντρα ἀφιέναι κακά Eur. — злобно бранить кого-л.
5) кончик, острие(τοῦ στροβίλου Plat.)
7) срединная точка, средоточие, центрκύκλον κέντρῳ περι γράφειν Plut. — описать окружность из центра8) побудительное начало, побуждение, желание, страстьκ. ἐμοῦ Soph. — желание увидеться со мной;
τῆς ἐχθίστης θεῶν δηχθεῖσα κέντροις Eur. — (Федра), уязвленная побуждениями самой ненавистной из богинь, т.е. соблазненная Афродитой;ἐκπεπληγμένη κέντροις ἔρωτος Eur. — терзаемая любовными страстями;κ. ἐγερτικὸν θυμοῦ Plut. — волнующее душу начало, возбуждающая сила -
5 κέντρον
1 horse-goad, [ἵπποι] ἄνευ κέντροιο θέοντες Il.23.387
, cf. 430, Ar.Nu. 1297, X.Cyr.7.1.29, etc.;διπλοῖς κέντροισι S.OT 809
;ὄνειδος ἔτυψεν δίκαν διφρηλάτου μεσολαβεῖ κ. A.Eu. 157
(lyr.): post-Hom., ox-goad (Hom. βουπλήξ), used as an instrument of torture, Hdt.3.130;κέντροις καὶ μάστιξιν Pl.Lg. 777a
: prov., πρὸς κέντρα λακτίζειν (v.λακτίζω 2
);δεῖ.. κέντρου πολλάκις, οὕτω δὲ καὶ χαλινοῦ Longin.2.2
; as a symbol of sovereignty,λαβὼν.. χερσὶν κέντρα κηδεύει πόλιν S.Fr. 683
.b metaph., goad, spur, incentive, Pi.Fr.124.4, A.Pr. 691 (lyr.); ποῦ γὰρ τοσοῦτο κ. ὡς μητροκτονεῖν; Id.Eu. 427;κέντροις ἔρωτος E.Hipp.39
, cf. 1303;πόθου κ. Pl.R. 573a
;κέντρα καὶ ὠδῖνες Id.Phdr. 251e
;κ. ἐγερτικὸν θυμοῦ Plu.Lyc.21
; κέντρα πτολέμοιο, of the Argives, Orac. ap. Sch.Theoc.14.48; κ. ἐμοῦ desire for me, S.Ph. 1039.2 metaph., in pl., tortures, pangs, Id.Tr. 840 (lyr.): sg.,τὸ κ. τοῦ θανάτου ἡ ἁμαρτία 1 Ep.Cor.15.56
.5 of animals,a sting of bees and wasps, Ar.V. 225, 407 (lyr.), al.; of scorpions, Arist.PA 683a12 (so of the constellation Scorpio, Arat.505): hence, metaph., of malicious persons,ἐς τοὺς ἔχοντας κέντρ' ἀφιᾶσιν E.Supp. 242
;πορεύεται, ὥσπερ σκορπίος, ἠρκὼς τὸ κ. D.25.52
; of Pericles as an orator,τὸ κ. ἐγκατέλειπε τοῖς ἀκροωμένοις Eup.94.7
; of Socrates,ὥσπερ μέλιττα τὸ κ. ἐγκαταλιπών Pl.Phd. 91c
;οἷον ὀφθαλμῷ κ. ἐνθεῖσα Philostr.Im.2.1
; βλέμματος κ. Onomarch. ap. Philostr.VS2.18.d = πόσθη, Sotad.1.6 stationary point of a pair of compasses, Vitr.3.1.3: generally, centre of a circle, Pl. Ti. 54e, Arist.APr. 41b15, al.; ἡ ἐκ τοῦ κ. (sc. εὐθεῖα) radius, Euc.Opt. 34;ὥσπερ κύκλον κέντρῳ περιέγραψαν τὴν πόλιν Plu.Rom.11
;τὸ κ. τᾶς σφαίρας Ti.Locr.100e
;τὸ κ. τῆς γῆς Ptol.Tetr.52
; κ. βάρεος centre of gravity, Archim.Aequil.1Def.4: metaph., κ. καὶ διαστήματι περιγράφειν circumscribe, Plu.2.513c, 524f.7 pin, rivet, Paus.10.16.1; spur, tip, for fixing a machine in the ground, Apollod Poliorc. 144.1.8 ῥακτηρίοις κέντροισιν, of oars, S.Fr. 802.9 Astron., cardinal point on the ecliptic, Ptol.Tetr.74, S.E.M.5.12, Vett.Val.50.18, etc.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > κέντρον
-
6 λακτίζω
1. μετ.1) пинать,- лягать, брыкать; 2) перен. выгонять, изгонять; вышибать (разг); 2. αμετ. лягаться, брыкаться;§ προς κέντρα λακτίζειν — лезть на рожон
-
7 bak-spyrna
d, to spurn or kick against; N. T. of 1540 (Acts ix. 5) προς κέντρα λακτίζειν is rendered by b. móti broddunum. -
8 κέντρον
κέντρον, τό, (1) alles Stechende; (a) der Stachel, mit welchem die Pferde u. andere Zug- oder Lasttiere angetrieben wurden; οὐδὲν φειδόμενος τῶν ἵππων, ἀλλ' ἐξαιματῶν τῷ κέντρῳ, mit dem Sporn; für Rinder, = βουπλήξ; πρὸς κέντρα λακτίζειν, gegen den Stachel löcken; (b) eine Stachelknute, als Züchtigungs- oder Marterwerkzeug; (c) der Sporn der Hähne; (d) der Stachel des Stachelschweins; der Skorpionen, der Wespen, Bienen; (e) die Spitze an der Lanze; (f) oft übertr., Stachel, Sporn zu etwas, Reiz, Antrieb, auch Stachel, Spitze der Rede; εἰ μή τι κέντρον ϑεῖον ἦγ' ὑμᾶς ἐμοῦ, Verlangen nach mir; vom Schmerz. (2) der Mittelpunkt, in den man mit dem einen Zirkelfuß hineinsticht, wenn man einen Kreis beschreiben will, das Zentrum. Daher auch im Holz oder Stein eine harte Stelle, ein harter Kern
См. также в других словарях:
κέντρο — Ονομασία τριών οικισμών. 1. Ορεινός οικισμός (υψόμ. 640 μ., 114 κάτ.) του νομού Γρεβενών. Βρίσκεται στο νοτιοανατολικό τμήμα του νομού, αριστερά του ποταμού Αλιάκμονα, 30 χλμ. ΝΑ της πόλης των Γρεβενών. Υπάγεται διοικητικά στον δήμο Βεντζίου. 2.… … Dictionary of Greek
